Σκληρή κριτική στον Γιώργο

Η κυρία Σοφία Σακοράφα είχε ασκήσει σκληρή κριτική κατά της κυβερνητικής πολιτικής ενώπιον του κ. Παπανδρέου στην πρόσφατη συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του κόμματος. Κανένας από τους υπευθύνους της ΚΟ δεν την πλησίασε, προφανώς θεώρησαν ότι οι βουλευτές θα ξεσπάσουν και θα ησυχάσουν. Ο κ. Ι. Δημαράς έλεγε επί ημέρες στο καφενείο της Βουλής ότι διαφωνεί με τα μέτρα και ότι δεν θα ψηφίσει το νομοσχέδιο.Το πρωί της Πέμπτης, όταν ο κ. Παπανδρέου ζήτησε να συναντηθεί με τους δύο βουλευτές, διαπίστωσε την άκαμπτη στάση της κυρίας Σακοράφα και την άκομψη άρνηση του κ. Δημαρά- «πείτε ότι δεν με βρήκατε» απά ντησε στους συνεργάτες του Πρωθυπουργού που τον αναζητούσαν. Μεγάλη έκπληξη προκάλεσε η στάση του κ. Β. Οικονόμου, ο οποίος δεν είχε δείξει σημάδια των βαθύτερων προθέσεών του. Ετσι μέσα σε λίγα λεπτά η βεβαιότητα για τη συνοχή της ΚΟ του ΠαΣοΚ μετατράπηκε σε οργή, καθώς Σακοράφα και Οικονόμου ανήκαν μέχρι πρότινος στους σκληρούς υποστηρικτές του κ. Παπανδρέου. Οι τρεις βουλευτές ετέθησαν εκτός της ΚΟ και επειδή αρνούνται να επιστρέψουν τις έδρες τους στο κόμμα απειλούνται με διαγραφή και από το ΠαΣοΚ. Η προσφυγή στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο έφερε το ΠαΣοΚ προ τετελεσμένων γεγονότων. Τα οδυνηρά μέτρα του μηχανισμού στήριξης έχουν ταράξει τα επιφανειακά ύδατα του κόμματος, κυρίως όμως έχουν αλλάξει τη ροή των υπόγειων ρευμάτων. Η αναγκαιότητα να ψηφιστεί και να εφαρμοστεί από την κυβέρνηση το πιο σκληρό πακέτο μέτρων των τελευταίων δεκαετιών έχει προκαλέσει σύγχυση και κλυδωνισμούς στην Κοινοβουλευτική Ομάδα και στο κόμμα, όπου οι εξελίξεις των τελευταίων ημερών έδειξαν ότι υπάρχουν πέντε βασικά ρεύματα. Για παράδειγμα, παλαιοί εκσυγχρονιστές μαζί με ένα τμήμα υποστηρικτών του κ. Γ. Παπανδρέου μετακινούνται, επικαλούμενοι την ανάγκη να μη χρεοκοπήσει η χώρα, προς φιλελεύθερες πρακτικές. Την ίδια στιγμή το παραδοσιακό ΠαΣοΚ ριζοσπαστικοποιείται, αναμειγνύεται στους δρόμους με αριστερά κινήματα και υιοθετεί ακραία φρασεολογία, που στρέφεται κατά της ευρωζώνης αλλά και της κυβέρνησης. Τα διλήμματα του Πρωθυπουργού είναι μεγάλα: καθώς η κρίση θα βαθαίνει, έχει να κουμαντάρει μια κοινωνία οργισμένη στηριζόμενος σε ένα ανύπαρκτο κόμμα, στο εσωτερικό του οποίου αναπτύσσονται φυγόκεντρες δυνάμεις, και σε μια Κοινοβουλευτική Ομάδα που κυλάει όπως το νερό μέσα από τα δάχτυλα αυτών που ανέλαβαν να τη συντονίζουν.