Πολλές φορές, το ακούω και στις συζητήσεις στην τηλεόραση, όταν θέλουν να βρίσουν ή να ξεκατινιάσουν κάποιον λένε ότι τον σέβονται για την πορεία του στην πολιτική και άλλα τέτοια φαιδρά. Στην ουσία δεν τον σέβονται για να μην πω ότι τον θεωρούν και γελοίο. Έτσι και ’γω δεν θα πω ότι σέβομαι την πολιτική συμπεριφορά του κ. Απόστολου Κακλαμάνη.
Ποτέ δεν συμπάθησα το υπερφίαλο πολιτικό(;) του λόγο, ούτε την αφ υψηλού αντιμετώπιση των ΜΜΕ. Φυσικά μπορεί σε κάποιες περιπτώσεις να έχει δίκιο αλλά ο τρόπος του είναι το λιγότερο εκνευριστικός. Φωνασκεί, κάνει πως θυμώνει και κουνάει το χέρι σα να είναι αυτός ο δάσκαλος του δημοκρατικού μας πολιτεύματος. Δείχνει σοβαρός αλλά δεν νομίζω ότι τελικά έχει σοβαρές απόψεις. Έλαχε να τον πάρει μαζί του ο αείμνηστος Ανδρέας(όπως και πολλούς άλλους) και έγινε παράγοντας της πολιτικής ζωής. Ο Σημίτης πανέξυπνα το άδειασε και τον έκανε πρόεδρο της Βουλής-τιμητική θέση δεν λέω- για να μην τον έχει μέσα στα πόδια του.
Μαθαίνω λοιπόν ότι ο τάχα άμεμπτος περί δημοκρατικών δικαιωμάτων έχει αποδοθεί σε έναν αγώνα που δεν τιμά ούτε τον ίδιο-για αυτό καρφί δεν μου καίγεται- αλλά ούτε την θέση και τον θεσμό που τον έβαλαν να υπηρετήσει. Θα αναιρέσω αυτά τα τελευταία λόγια εάν δεν είναι αυτός πίσω από την εμμονή του «Γάτου» στην ΕΡΤ για να επαναφέρουν έναν συνταξιούχο δικηγόρο .
Φυσικά θα ήταν δόκιμο να μας πουν δημοσίως από την κρατική τηλεόραση γιατί «κόλλησαν» σε αυτή την περίπτωση. Θα μπορούσαμε να συμπεράνουμε ότι υπάρχει κάποιος σοβαρός λόγος με πολιτικά και κυρίως… παρασκηνιακά χαρακτηριστικά. Γιατί εάν θέλουν να απομακρύνουν την μέχρι τώρα νομική σύμβουλο δεν είχαν παρά να το κάνουν και να προσλάβουν έναν νέο και ικανό άνθρωπο. Αυτά άλλωστε είχε πει ο Γιώργος και είχε συμφωνήσει και ο Γερουλάνος.
Δεν θα πω ότι είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε απόλυτα τους λόγους επαναφοράς ενός ανθρώπου που ως νομικός είχε ευλογήσει όλες τις αμαρτωλές συμβάσεις της ΕΡΤ.
Αυτά είναι ερωτήματα που έχουν απαντήσεις. Αλλά το ζήτημα είναι να μπορέσουμε να παρατηρήσουμε τον τρόπο με τον οποίο θα διαχειριστούν το ζήτημα οι ιθύνοντες.
