Οι ξυλοναυπηγοί στείλαν έκκληση «προς κάθε φίλο των Σπετσών και της Ιστορίας» όπου αναφέρουν: «Εργαζόμαστε, γενιά με γενιά, στους ίδιους χώρους, στα ίδια καρνάγια πάνω στο κύμα, στον αιγιαλό. Εκεί χτίζαν οι πρόγονοί μας τα πλοία τού εθνικού αγώνα, στον οποίο το κράτος οφείλει την ύπαρξή του. Και τώρα το όργανο αυτού του κράτους που όφειλε να μάς προστατεύει, το Λιμενικό Σώμα, μάς στέλνει τελεσίγραφο να φύγουμε μέχρι τις 6.8.2010!» Επίσης καλούν το Δημοτικό Συμβούλιο «να πράξει το παν για να ακυρωθεί το απαράδεκτο τελεσίγραφο, αλλά και να δρομολογήσει τη σωτηρία των καρνάγιων που αποτελούν έναν εθνικό θησαυρό, ζητώντας την τροποποίηση του σχετικού νόμου.» . Οι Σπετσιώτες έχουν εξαγριωθεί. «Είναι άδικο, λέει ο Α.Τ., ψαράς. Καταστρέφει τους ξυλοναυπηγούς. Πώς νʼαφήσουν στα μισά τα καϊκια που επισκευάζουν ή κατασκευάζουν; Ποιός θα τους αποζημιώσει; Το Λιμενικό Σώμα έτσι διώχνει τους πελάτες, γιατί πώς να δώσουν παραγγελία όταν σε 30 μέρες σού εξαφανίζουν τα ναυπηγεία που υπάρχουν εδώ και 300 χρόνια;» . «Δεν είναι μόνο άδικο, είναι και ανήθικο» προσθέτει ο Ι.Κ., πλοίαρχος. «Αφού το Λιμενικό ξέρει πως δεν υπάρχουν χώροι όπου να πάνε τα καϊκια και τα εργαλεία! Γιατί λοιπόν ζητά κάτι, όταν πρακτικά δεν μπορεί να γίνει; Πώς τη λένε μια τέτοια συμπεριφορά, καψόνι ή τρομοκρατία; . Μια σπετσιώτισσα γιαγιά η Κ.Β. εξοργίζεται: «Αυτό είναι εθνικό αίσχος, θα τρίζουν τα κόκκαλα της Μπουμπουλίνας. Μα Τούρκους βάλανε εκεί στον Πειραιά; Δεν ντρέπονται στο Λιμενικό; Δεν έχουν μια μάνα να τους πει να μαζέψουν αυτό το παλιόχαρτο και να ζητήσουν συγνώμη;» .
Αναγνωστης
