Η αξιόπιστη και υπεύθυνη διακυβέρνηση, η πάταξη διαφθοράς και φοροδιαφυγής και η συντονισμένη δράση σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο, είναι το «αντίδοτο» στην κρίση, αναφέρει ο Γ. Παπανδρέου σε συνέντευξή του στο περιοδικό Foreign Policy........
... Ο πρωθυπουργός δηλώνει ότι «δεν πρέπει να λατρεύουμε τις αγορές σαν θεούς», μιλά για το κλίμα τρόμου που αντιμετώπισε η Ελλάδα και εμφανίζεται ξανά αισιόδοξος ότι η χώρα θα αντιμετωπίσει την κρίση χρέους και θα αποπληρώσει τα δάνειά της. «Σημαντική μερίδα των πολιτών καλούνται να αναλάβουν το βάρος, παρότι δεν ευθύνονται για την κρίση. Η κρίση οφείλεται στην κακή διαχείριση και διακυβέρνηση των τελευταίων έξι ετών, στην έλλειψη διαφάνειας, στην κηδεμονία και τις πελατειακές σχέσεις, ακόμη και στη διαφθορά. Και όλα αυτά εντάθηκαν από τη διεθνή οικονομική κρίση» αναφέρει ο Γ.Παπανδρέου. «Στην Ευρώπη δεν χρειαζόμαστε λιτότητα. Χρειαζόμαστε περισσότερη υπευθυνότητα στη διακυβέρνηση» τονίζει ο πρωθυπουργός μιλώντας στο περιοδικό Foreign Policy. «Γι' αυτό, θέλουμε να κάνουμε τις κυβερνήσεις και τα συνταξιοδοτικά μας συστήματα πιο αποτελεσματικά. Χρειαζόμαστε επίσης ανάπτυξη, επενδύσεις στην παιδεία, στην καινοτομία και την πράσινη ενέργεια και πρέπει, επίσης, να πατάξουμε τη φοροδιαφυγή, όχι μόνο από τους πολίτες, αλλά και από τον χρηματοπιστωτικό τομέα. Δεν νομίζω ότι αυτό είναι κάτι το ανεκτό σε μια Δημοκρατία», υπογραμμίζει ο πρωθυπουργός. Απαντώντας σε ερώτηση «περί παρεμβάσεων ευρύτερων δυνάμεων» στα ελληνικά πράγματα, ο κ. Παπανδρέου σημειώνει: «Αυτή είναι μια παράδοξη κατάσταση, που τη ζούμε σε όλο τον κόσμο. Βέβαια, αυτό που κάνουμε, όσο γίνεται πιο συστηματικά, είναι να δίνουμε στους πολίτες την αίσθηση ότι, ελέγχουμε την κατάσταση, ότι αντιμετωπίζουμε αυτή την κρίση». «Υπήρξε μια στιγμή σχεδόν τρόμου, όταν μας τρομοκρατούσαν καθημερινά οι αγορές, όταν μας έλεγαν ο ελληνικός και ο διεθνής Τύπος και όλοι οι 'γκουρού' της οικονομίας, ότι 'θα χάσετε τα χρήματά σας, τα ευρώ σας, τις οικονομίες σας, θα γίνει καταστροφή κ.λπ. Χρειάστηκε, λοιπόν, να κινηθούμε μέσα σε ένα τέτοιο ψυχολογικό κλίμα. Ήταν πολύ δύσκολο, ασφαλώς, αλλά αυτό περίμεναν από εμάς οι άνθρωποι, τόσο από εμένα, όσο και από την κυβέρνηση μου και, γενικά, αυτό περιμένουν από τους ηγέτες στη χώρα, να χαράξουν μια σταθερή πορεία» επισημαίνει. «Επειδή, όμως, τα προβλήματα αυτά είναι παγκόσμια, επειδή είναι αλληλένδετα, οι άνθρωποι νιώθουν ανήμποροι και αυτό είναι πρόβλημα σε όλο τον κόσμο. Και αυτό το αίσθημα της αδυναμίας δημιουργεί μεγαλύτερη ανασφάλεια, μεγαλύτερη δυσπιστία στους πολιτικούς θεσμούς, που μπορεί να κυμαίνεται από την απάθεια στη βία, από τον ριζοσπαστισμό στον λαϊκισμό. »Αυτό είναι ένα βαθιά δημοκρατικό ερώτημα: πώς εξασφαλίζουμε ότι οι δημοκρατικές δομές μας θα λειτουργούν σε έναν κόσμο τόσο αλληλένδετο; Και όμως, σε ό,τι αφορά τη διακυβέρνηση, παραμένουμε ακόμα σε εθνική και όχι σε διεθνή βάση. Πώς αντιμετωπίζουμε τα θέματα αυτά; Αυτή θα είναι η ουσία των προβλημάτων του πλανήτη μας, τους επόμενους μήνες και χρόνια» σημειώνει ο Γ.Παπανδρέου. «Οταν χτύπησε η τραπεζική κρίση, όλοι ακούσαμε για αριθμούς, που ούτε τους είχαμε ποτέ ονειρευτεί -δισεκατομμύρια και τρισεκατομμύρια. Υπάρχουν οι φορολογικοί παράδεισοι, οι κινήσεις κεφαλαίων, που μπορεί να είναι πολύ γρήγορες και ανεξέλεγκτες, και οι χώρες μπορεί να βρεθούν εκτεθειμένες. Αλλά αυτό ισχύει και για το περιβάλλον, για τις πανδημίες, για τους πρόσφυγες, τις επικοινωνίες. Όλα αυτά προσφέρουν τεράστιες δυνατότητες, αλλά μπορεί επίσης να μην ελέγχονται και να γίνουν επικίνδυνα» αναφέρει. Και σημειώνει ότι «πρέπει να βρούμε μια παγκόσμια διακυβέρνηση και πρέπει να στηρίζεται πάνω σε κοινές αξίες, στις οποίες να συμφωνούμε -δημοκρατικές αξίες. Και αυτή, πιστεύω, ότι θα είναι μια μεγάλη πρόκληση» Αναφερόμενος στο μέλλον της ευρωζώνης, ο Έλληνας πρωθυπουργός υπογραμμίζει πως η κρίση έδειξε ότι «χρειαζόμαστε περισσότερο και όχι λιγότερη Ευρώπη», αλλά χρειάζεται περισσότερο συντονισμό για τη διακυβέρνηση και τις αναπτυξιακές στρατηγικές. «Πρέπει να ακολουθήσουμε μια πορεία εμβάθυνσης της ολοκλήρωσής μας. Αλλιώς, υπάρχει κίνδυνος να γυρίσουμε πίσω, σε πιο εθνικιστικές, πιο εγωκεντρικές πολιτικές, σε μεγαλύτερη ανασφάλεια, εύκολη απόδοση στερεοτύπων και αναζήτηση αποδιοπομπαίων τράγων ανάμεσά μας» αναφέρει.