.....Γιατί όχι τον Σέρλοκ Χόλμς του Αρθουρ Κόναν Ντόιλ που διδάσκει και τη λογική σκέψη ή τον δικό μας Γιάννη Μαρή ή και γιατί όχι, τον Μικρό Ηρωα; Οτιδήποτε που θα ωθήσει τα παιδιά στη σελίδα και στο γραπτό κείμενο, είναι χρήσιμο. Γιατί όχι ολόκληρο τα «Ματωμένα Χώματα» ή «Τη Μεγάλη Χίμαιρα»; Γιατί όχι σε μεγαλύτερες ηλικίες, το «Ζ» του Βασιλικού ή το «1984» του Οργουελ; Γιατί όχι «Το Σοφό Παιδί» του Χωμενίδη που πραγματεύεται με μυθιστορηματικό τρόπο τις περιπέτειες ενός παιδιού στο Κολλέγιο Αθηνών, μα και τόσους άλλους συγγραφείς που τα βιβλία τους θα ξυπνήσουν την αγάπη των παιδιών μας για την ανάγνωση; Φαντασθείτε πόσο θετική θα ήταν η επίδραση σε ολόκληρη την χώρα, στην ίδια την συνείδηση της Ελλάδας και του Ελληνα αν σε 5-10 χρόνια όλοι οι Ελληνες θα έχουν διαβάσει καμιά τριανταριά βιβλία. Θα έχουμε ένα κοινό απόθεμα, θα έχουμε μια κοινή «βιβλιοθήκη» που πηγάζει από την ανάγνωση και όχι από την τηλεόραση...."
