Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου. «Σε μια πολιτεία που λειτουργεί σωστά, χωρίς τα διαρθρωτικά προβλήματα, δεν θα χρειαζόταν ένας νόμος ''fast track''» είπε μεταξύ άλλων ο υπουργός Επικρατείας Χ.Παμπούκης υπερασπιζόμενος το νομοσχέδιο. Προφητικό δε αποδείχθηκε το σχόλιο του για την επένδυση στον Αστακό: «Προσέξτε μήπως εκεί που λέμε να προστατέψουμε το περιβάλλον, δεν υπάρχει τελικά, κανένα ενδιαφέρον». Ειδικότερα ο υπουργός Επικρατείας, Χάρης Παμπούκης, υπερασπιζόμενος το νόμο για την επιτάχυνση των στρατηγικών επενδύσεων, απέναντι στις επιθέσεις της αντιπολίτευσης ανέφερε: «σε μια πολιτεία που λειτουργεί σωστά, χωρίς τα διαρθρωτικά προβλήματα, δεν θα χρειαζόταν ένας νόμος «fast track». Επειδή όμως υπάρχουν, κάνεις ένα νόμο με τον οποίο μπορείς να επισπεύσεις τις διαδικασίες». Κατά την σημερινή, πρώτη ημέρα συζήτησης του νομοσχεδίου, για την επιτάχυνση της υλοποίησης μεγάλων ή στρατηγικής σημασίας επενδύσεων, ο εισηγητής του ΠΑΣΟΚ, Θανάσης Παπαγεωργίου, υπογράμμισε πως το νομοσχέδιο «δεν πραγματοποιεί ουσιαστικές αλλαγές στη λειτουργία του συνολικού επενδυτικού πλαισίου, αλλά φιλοδοξεί να παρέμβει καθολικά και ολοκληρωτικά, σε διαδικασίες και ρυθμίσεις που θα επιταχύνουν την έγκριση μεγάλων επενδυτικών σχεδίων». Στο ίδιο πλαίσιο κινήθηκε και ο υπουργός Επικρατείας, ο οποίος, απορρίπτοντας τα επιχειρήματα που ακούστηκαν για προνομιακή μεταχείριση των μεγαλοεπενδυτών έναντι των υπολοίπων επιχειρηματιών, παρατήρησε: «αν με ρωτάτε αν πρέπει να υπάρχει επίσπευση για ένα έργο όπως το Μετρό ή το Αεροδρόμιο του Ελληνικού, εγώ λέω πως ναι, θα πρέπει να υπάρχει. Φτιάχνεις μια λωρίδα ταχείας κυκλοφορίας. Γιατί την κάνεις; Προσβάλλεις την ισότητα;» «Τα θέματα επίκλησης της ισότητας, θα πρέπει να γίνονται με προσοχή. Δεν υπάρχει ισότητα, δεν μπορεί να υπάρξει και ίσως και δεν πρέπει» πρόσθεσε ο υπουργός. Οι ενστάσεις της Αντιπολίτευσης Από την πλευρά της Αντιπολίτευσης προβλήθηκαν μετ’ επιτάσεως οι κίνδυνοι που ελλοχεύουν από την παράκαμψη των κανονικών διαδικασιών έγκρισης των μεγάλων επενδύσεων, τόσο για το περιβάλλον, όσο και για την διαφάνεια. Ακόμη, σημειώθηκε ότι η ανισότητα που δημιουργείται, εγκυμονεί μελλοντικές πιέσεις από τους αδικούμενους για γενίκευση των ρυθμίσεων, σε όλες τις επενδύσεις. Εισηγητής της Νέας Δημοκρατίας, ο Κωστής Χατζηδάκης, δήλωσε πως επιφυλάσσεται για την τελική κρίση του κόμματός του. Τάχθηκε υπέρ των ρυθμίσεων που αντιγράφουν -όπως υποστήριξε- διατάξεις νόμων της ΝΔ, ή που διευκολύνουν την προσέλκυση επενδυτών, υπέρ του fast track, «τόσο στις μεγάλες, όσο και στις μικρές επενδύσεις», αλλά δεσμεύτηκε να καταψηφίσει «κάθε διάταξη που θα δημιουργεί γκρίζες ζώνες αδιαφάνειας και διά της οποίας θα επιχειρείται η αντιμετώπιση γραφειοκρατικών εμποδίων με αλυσιτελή τρόπο». «Οι πιο σοβαρές ενστάσεις μας, αφορούν την διαφάνεια και το περιβάλλον. Είναι απαράδεκτο να δίνεται η ευχέρεια στην Διυπουργική Επιτροπή να χαρακτηρίζει αυθαίρετα μία επένδυση ως «μείζονος σημασίας» για να την εντάξει στο νόμο. Αφήνεται ανοικτό παράθυρο για απευθείας ανάθεση έργων. Είναι ξεκάθαρη η κατεύθυνση για εταιρείες δύο ταχυτήτων, άλλες με φορολογική ελάφρυνση και άλλες χωρίς. Αμφιβάλλω εάν το Συμβούλιο της Επικρατείας θα ανταποκριθεί θετικά στην παραχώρηση γιαλού ή παραλίας με υπουργική απόφαση» ανέφερε μεταξύ άλλων ο κ. Χατζηδάκης. «Αυτός ο νόμος είναι νόμος-πλαίσιο. Μην παριστάνουμε πως τα βλέπουμε για πρώτη φορά» απάντησε ο υπουργός. «Πώς λειτούργησε το ''Ελ. Βενιζέλος''; Δεν είχε φοροαπαλλαγές; Μίλησε κανένας για το Ρίο-Αντίρριο; Έχουν ψηφιστεί αυτά, σε νομοσχέδια, πολλές φορές». «Από τη μια έχουμε το Μνημόνιο και μέτρα για να εξασφαλιστεί φθηνό εργατικό δυναμικό για τους επενδυτές, κι απ’ την άλλη αναπτυξιακό νόμο για να ενισχυθούν οι επιχειρηματίες. Κι έρχεται κι αυτό το νομοσχέδιο για να βγάλει κάθε εμπόδιο. Αν αυτό δεν είναι νεοφιλελεύθερη πολιτική σε βάρος του δημοσίου συμφέροντος, τι είναι;» σημείωσε ο Αντώνης Σκυλλάκος του ΚΚΕ. «Πού θα σταματήσει η υπόθεση; Υπάρχουν μικρομεσαίες επιχειρήσεις που έχουν χειρότερο καθεστώς και θα ζητήσουν ίση μεταχείριση. Βήμα-βήμα, αυτά θα ισχύσουν για όλους» προειδοποίησε ο βουλευτής. «Η ιδέα του νομοσχεδίου μας φαίνεται θεμιτή. Πρέπει όμως να σταθμιστούν κάποια πράγματα: αφαιρώντας τις γνωμοδοτήσεις των δημοσίων υπηρεσιών για τους περιβαλλοντικούς όρους, ποιος θα σας δώσει την τεχνογνωσία τους;» αναρωτήθηκε ο Μάκης Βορίδης από το ΛΑΟΣ. «Είμαι επίσης, απολύτως αντίθετος στη δημιουργία εξαιρετικών φορολογικών καθεστώτων, γιατί προσβάλλεται μια βασική αρχή, η αρχή του ανταγωνισμού. Δεν μπορούμε να φτιάχνουμε ειδικό συμβατικό περιβάλλον για επιχειρήσεις που θα φορολογούνται προνομιακά» υποστήριξε. «Το νομοσχέδιο ανατρέπει το νομικό πολιτισμό της δικής μας χώρας» κατήγγειλε η Ευαγγελία Αμανατίδου-Πασχαλίδου του ΣΥΡΙΖΑ. «Βλέπουμε να δημιουργείται μια ισχυρή τριανδρία μέσα στην κυβέρνηση, δίνονται υπερεξουσίες στην διυπουργική Επιτροπή, όλες οι διαδικασίες είναι εξπρές, στην διακριτική σας ευχέρεια - και είναι στη δική σας βούληση αν θα τις φέρετε στη Βουλή» υποστήριξε. «Καταργούνται για όλα τα έργα που χαρακτηρίζονται μεγάλα, τα γενικά πολεοδομικά σχέδια, οι ζώνες οικιστικού ελέγχου, τα σχέδια πόλεως. Παραχωρούνται χαριστικά αιγιαλοί, ακόμα και τον θαλάσσιο πυθμένα, με ρητή συναπόφαση υπουργών. Μας εκπλήσσει που η κυβέρνηση θέλει να μας πείσει πως είμαστε τριτοκοσμικοί και μόνον τέτοιες διαδικασίες μας πρέπουν» παρατήρησε η εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ. «Πρέπει να υπερασπιζόμαστε το δημόσιο συμφέρον - αλλά όποιος φοβάται, να πάει σπίτι του» απάντησε ο κ. Παμπούκης στους επικριτές του, υποστηρίζοντας πως δεν είχαν διαβάσει το νομοσχέδιο. Όπως σημείωσε ο υπουργός Επικρατείας, παρά τους ενάντιους ισχυρισμούς της Αριστεράς, «η Βουλή υπάρχει παντού. Όταν η επένδυση γίνει συμβατική σχέση, θα πάρει τη μορφή του νόμου - και θα έχουμε κάτι συγκεκριμένο. Θα μιλάμε π.χ., για 1500 θέσεις εργασίας κύριε Σκυλλάκο. Τις θέλετε; Αν όχι, πάρτε μια θέση εναντίον του νόμου που θα 'ρθει, αλλά μην καταψηφίσετε αυτό το νομοσχέδιο. Και μην νομίζετε πως υπάρχουν επενδυτές στην ουρά που μας παρακαλούνε και προσπαθούμε μ' αυτό να τους βολέψουμε. Κάνουμε ένα νομοσχέδιο για να τους προσελκύσουμε». Για τις περιβαλλοντικής φύσεως ενστάσεις, ο υπουργός υπενθύμισε πως η γνωμοδότηση των υπηρεσιών των υπουργείων, δεν θεωρείται απαραίτητη, μονάχα εφόσον έχουν εγκριθεί οι περιβαλλοντικοί όροι της επένδυσης. Άλλο τόσο, όπως είπε, καθώς το νομοσχέδιο υλοποιείται εν πολλοίς με προεδρικά διατάγματα, τα τελευταία περνούν μοιραία απ’ το Συμβούλιο της Επικρατείας. «Η Δικαιοσύνη μπορεί να πει πως δεν θέλει να πιεστεί. Υπολογίζω όμως, πως θα εκτιμήσει το έκτακτο της καταστάσεως». Σε κάθε περίπτωση, ο κ. Παμπούκης σημείωσε πως «όλοι είμαστε ευαίσθητοι για το θέμα του περιβάλλοντος και τους αιγιαλούς. Όταν όμως κάνω μια βόλτα σε διάφορους δήμους και βλέπω ένα σωρό αυθαίρετα να λειτουργούν ως καφετέριες, όλη η ευαισθησία μας είναι στο μήπως συμβεί κάτι μελλοντικά;» «Η γέφυρα Ρίου-Αντιρίου και η Αττική Οδός, μας έχουν εγκλωβίσει - και δεν είναι υπέρ του δημοσίου συμφέροντος οι συμβάσεις που έχουν υπογραφεί» απάντησε στον υπουργό, ο Νίκος Τσούκαλης, ανεξάρτητος βουλευτής, μέλος της «Δημοκρατικής Αριστεράς». «Τουλάχιστον να υπάρξει πρόνοια ελέγχου και λογοδοσίας, σε κάθε βήμα» ανέφερε. Από την πλευρά της, η Σοφία Σακοράφα (ανεξάρτητη), υποστήριξε πως το νομοσχέδιο καθιστά τη χώρα «νεοαποικία» και υπογράμμισε πως «το Σύνταγμα και οι νόμοι δεν είναι επιλεκτικά εφαρμοζόμενοι». Αναφερόμενη δε σε προηγούμενη αντιπαράθεση του κυρίου Παμπούκη με την Ε.Αμανατίδου για τις δηλώσεις του πρωθυπουργού σχετικά με το έργο στον Αστακό, («θα σταματήσω το έργο εάν υπάρξει υποψία προβλήματος στο περιβάλλον»), η βουλευτής παρατήρησε πως «η Δημοκρατία εδράζεται στην τήρηση των νόμων και δεν επαφίεται στην ευαισθησία του Πρωθυπουργού και των εντολοδόχων υπουργών του». Προφητική αποδείχθηκε η απάντηση του κ. Παμπούκη, αφού προηγήθηκε των εξελίξεων περί ακύρωσης της επένδυσης του Κατάρ στον Αστακό. «Φοβάμαι μήπως έχουμε παρασυζητήσει το θέμα του Αστακού» είπε ο υπουργός και πρόσθεσε: «προσέξτε μήπως εκεί που λέμε να προστατέψουμε το περιβάλλον, δεν υπάρχει τελικά, κανένα ενδιαφέρον». Αργότερα δε, σε συζήτηση που είχε με τους κοινοβουλευτικούς συντάκτες, ο υπουργός Επικρατείας εκτίμησε πως η επένδυση στον Αστακό δεν προχωρά, είτε λόγω της διαφωνίας ανάμεσα στις εταιρείες της κοινοπραξίας, είτε εξαιτίας του κακού επενδυτικού κλίματος, που επιδεινώνεται και με τις διαμαρτυρίες, σχετικά με τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις της επένδυσης.
